Z drugiej strony jest niedualny, ponieważ wszystko we Wszechświecie wypłynęło z miłości i jest neutralne w swojej istocie, a tylko Ty nadajesz temu znaczenie.
Pomyśl o emocjach, czy są dobre i złe? Nie. Są neutralne, a każda Cię wspiera (niedualność). Ale jednak czujesz, która emocja jest tą, której chcesz doświadczać i tej której wolisz unikać (dualność).
Góra i dół istnieje, możesz je dookreślić w swoim domu (dualność), ale gdzie kończy się ziemia, a gdzie niebo – czy jesteś w stanie to podać (niedualność)?
Dobro i zło istnieje, bo możesz nazwać to, co Cię spotyka, jako coś co Ci się podoba i Ci służy, albo jako coś co już Ci nie pracuje (dualność). Ale z poziomu Wyższej Świadomości nie ma dobra i zła, bo finalnie wszystko Cię wspiera i wypływa z miłości (niedualność). Przykład? Czy możesz powiedzieć, że choroba to zło (dualność), skoro jest ona przekaźnikiem informacji od Twojej podświadomości poprzez ciało? To dzięki niej możesz dostrajać przekonania, które już Ci nie służą i wzrastać. Od ilu osób usłyszałaś, że choroba była ich największym błogosławieństwem (niedualność)?
I czy istnieje ból i cierpienie, skoro święci, jogini od wieków odnajdywali w nich radość i miłość? Uświadomili oni sobie niedualną stronę świata poprzez neutralność cierpienia – to oni nadali mu znaczenie. Zrozumieli, że wszystko wypływa z miłości. Z drugiej strony, przecież nawet Jezus, doświadczał także dualizmu i ziemskiej niewygody.
Możesz powiedzieć, że coś jest białe lub czarne i wybrać kolor na ścianę (dualność). Ale ile odcieni bieli istnieje i czy wiesz, że ciemność to jasność tylko o innej wibracji? Skoro tak, to ciemność pochodzi z jasności, czyli jest jednym i tym samym (niedualność).
Idąc dalej, czy można powiedzieć, że to Ty jesteś Bogiem jak śpiewała Paktofonika? Tak, bo jesteś stwórcą, dzięki cząstce Boga tworzysz swój świat, masz moc kreacji (niedualność). I nie, bo pomimo że jesteś stwórcą to jesteś także stworzeniem, w odniesieniu do Absolutnego Boga (dualność).
Dualność i niedualność zarazem. Co wybrać i czy trzeba wybierać? Przecież, gdy wybiorę jedno, odrzucę drugie – czyli cząstkę siebie – siebie.
W takim razie jak to objąć świadomością i połączyć? Miłością.
Gdy postrzegasz świat z poziomu umysłu dualnego widzisz, co wypływa z lęku, a co miłości – wybierz to, co z miłości.
Gdy postrzegasz z poziomu umysłu niedualnego widzisz pełnię, kompletność, miłość.
To miłość jest łącznikiem wszystkiego we wszystkim. Czy już to widzisz?
